Deze zussen werden geboren in een familie waar zeven van de tien familieleden dwerggroei hadden 😲😲 In die tijd begrepen artsen nog niet waarom er in één gezin zoveel kinderen met deze aandoening geboren werden 😱
Door hun bijzondere uiterlijk traden de zussen en andere familieleden op het podium op en vermaakten ze het publiek 😲 Ben je benieuwd hoe de rest van deze unieke familie eruitzag? Hun familiefoto en verhaal staan in de eerste reactie 👇👇
De familie Ovitz was niet zomaar een familie – zij waren een echte artiestengroep, bekend als de “Lilliputter Troupe”, en reisden door Europa met muzikale en theatervoorstellingen.
Ze waren Joods en kwamen uit een klein stadje in de Karpaten. Zeven van de tien gezinsleden leden aan een zeldzame erfelijke vorm van dwerggroei.
Ondanks hun fysieke bijzonderheden trokken ze zich niet terug uit de maatschappij. Integendeel – ze maakten van hun uniekheid een talent: ze zongen, speelden instrumenten, maakten grappen en vermaakten het publiek.
Maar de wereld waarin ze leefden veranderde snel, en met de opkomst van de nazi’s werd hun leven een ware nachtmerrie.
In 1944 werd de familie gearresteerd en gedeporteerd naar Auschwitz. De Ovitz–familie wachtte een ander lot – niet minder gruwelijk.
Ze werden opgemerkt door Dr. Josef Mengele, bijgenaamd de “Engel des Doods”, die geobsedeerd was door medische experimenten op mensen – vooral op tweelingen en mensen met dwerggroei. Hij besloot hen te gebruiken als “wetenschappelijk materiaal”.
De familieleden werden onderworpen aan wrede en zinloze experimenten. Ze kregen röntgenstralen zonder bescherming, hun tanden werden getrokken, chemicaliën in hun ogen geïnjecteerd, beenmergmonsters genomen, en elk deel van hun lichaam werd opgemeten.
De arts was geïnteresseerd in waarom er zoveel mensen met dwerggroei in één familie waren, en hoe zij leefden tussen mensen van normale lengte.
En toch – de familie Ovitz overleefde. Ondanks de pijn, angst en onmenselijke omstandigheden hielden ze elkaar vast. Bovendien probeerden ze andere gevangenen te helpen door voedsel te delen en morele steun te geven.
Toen het kamp werd bevrijd, waren zij een van de weinigen die levend vertrokken. De hele wereld kwam te weten van deze dappere kleine mensen met grote harten.
De laatste van de familie, Perla Ovitz, stierf in 2001.
