Tussen de bezittingen van onze grootvader vonden we een vreemd klein dingetje. Het was om de een of andere reden zorgvuldig in meerdere lagen stof gewikkeld.
Blijkbaar slikten mensen vroeger dit voorwerp door, wachtten tot het op natuurlijke wijze weer naar buiten kwam, wasten het… en iemand anders slikte het vervolgens weer door. 😱
We waren met stomheid geslagen toen we ontdekten waarom onze voorouders dit deden. 😲
De details vertel ik in de eerste reactie 👇👇
Toen we de oude spullen van opa aan het uitzoeken waren op het landhuis, stuitten we – tussen zijn eervolle verzameling tabaksdoosjes, medailles en mysterieuze metalen voorwerpen – op iets bijzonders. Klein, donker, onopvallend, maar zorgvuldig verpakt in stof.
Wat was het? Een sieraad? Een onderdeel van een oude machine?
We begonnen te googelen. En toen we uiteindelijk ontdekten wat het was, viel onze mond open van verbazing.
Het bleek een “eeuwige pil” te zijn – een artefact uit een ander tijdperk. Een klein tabletje gemaakt van antimoon, dat men serieus gebruikte voor lichaamsreiniging.
Men slikte het in. En daarna… wachten. Wanneer het op natuurlijke wijze weer naar buiten kwam, werd het gewassen – en opnieuw gebruikt. En opnieuw. En opnieuw.
Dáár zat dus de eeuwigheid in verborgen!
Zo’n pil werd voor het hele gezin gekocht. Hij werd van generatie op generatie doorgegeven als een soort erfstuk.
En niemand leek zich af te vragen door hoeveel darmen dat ding wel niet was gegaan in al die eeuwen.
En nu ligt het bij ons – een familiestuk dat misschien in de donkerste en minst toegankelijke delen van onze voorouders is geweest. Eerlijk? Zelfs met handschoenen durf ik het nauwelijks aan te raken, laat staan het te desinfecteren.
Ik snap nog steeds niet hoe ze het schoonmaakten. Kookten ze het? Schuurden ze het met zand? Of gewoon “even afvegen en doorgeven”?
Heb jij ooit zoiets gezien? Of misschien… aangeraakt?..
