In het huis van mijn schoonmoeder stond deze oude stoel 🤔 Hoewel de stoel oud was, hield mijn schoonmoeder ervan om erin te zitten 🥰 Dus besloten we haar te verrassen en haar favoriete stoel op te knappen 🤗 Ze was erg tevreden met het resultaat 🥰 Ik laat zien wat we hebben bereikt via de link in de reacties 👇👇
Mijn schoonmoeder had twee oude stoelen. Eén heb ik al opgeknapt, maar ze is er zo gehecht aan dat ze deze in de woonkamer zette – om naar te kijken, niet om op te zitten. Ze bleef, uit gewoonte, zitten in de oude stoel, die er versleten uitzag maar nog steeds comfortabel was.
We besloten de andere stoel te restaureren. In ruil daarvoor gaven we haar een nieuwe, zodat ze haar comfort niet zou verliezen.
Toen we het bekleding begonnen te verwijderen, werd duidelijk – de stoel was nog steeds stevig. De stof was niet alleen vastgezet met nietjes, maar ook met stalen spijkers en zelfs gelijmd. Het demonteren moest met kracht gebeuren.
Het zitvlak was met zes grote schroeven aan het houten frame bevestigd, en de zachte delen waren met drie grote spijkers aan elkaar bevestigd.
Toen we alles uit elkaar hadden gehaald, zagen we dat de schuimrubberen vulling, ondanks de jaren, nog verrassend goed bewaard was – het was niet verkruimeld, het was alleen wat vergelen en een beetje plat geworden.
We besloten niet alles te verwijderen, maar een nieuwe laag schuimrubber van 4 cm toe te voegen, zodat de stoel nog zachter werd.
Voor de nieuwe uitstraling van de stoel kozen we een mooie bekleding in verschillende kleuren.
De armleuningen waren oorspronkelijk zwart geverfd, maar slordig – met vlekken en onregelmatigheden. Ik pakte de schuurmachine, schuurde ze grondig en besloot de kleur naar wit te veranderen.
Ik knipte de bekleding volgens de oude patronen, trok het strak en bevestigde het met een meubel nietmachine. Het was niet zo eenvoudig: het hout was niet zo zacht als dennen, maar iets steviger – waarschijnlijk esdoorn.
Er bleef alleen nog de stoel in elkaar zetten. In plaats van de oude spijkers gebruikten we drie lange schroeven – nu was de constructie nog steviger.
We bevestigden het zitvlak voorzichtig weer aan het frame, controleerden of de stof goed gespannen was, en de stoel kreeg eindelijk zijn opgeknapte uiterlijk.
Toen we de stoel naar mijn schoonmoeder brachten, keek ze naar de stoel en zei:
– Oh, wat mooi! Maar waar is mijn oude stoel?
Mijn man en ik keken elkaar aan en moesten lachen. Want dit was haar stoel – alleen zag het er nu uit alsof het net uit een meubelzaak kwam.
