Mijn vriendin en ik waren aan het dineren in een hip restaurant toen ze plots kleine zwarte stipjes op de salade opmerkte 😲😲. Eerst dachten we dat het chiazaadjes waren, maar die bolletjes begonnen te bewegen 😱. Ik riep in paniek de ober 😲.
Zodra we doorhadden wat het was, gingen we meteen naar het ziekenhuis 😱. Ik vertel het ook aan jullie – wees voorzichtig 😣😥. Het vervolg lees je in het artikel onder de foto ⬇️⬇️
We wilden gewoon rustig dineren. Niets bijzonders – een gezellig restaurantje in het centrum, geurige gerechten, zachte muziek. Maar de avond veranderde in een regelrechte nachtmerrie.
Mijn vriendin had een salade besteld met avocado en quinoa. Alles zag er heerlijk uit, totdat ze plots stil bleef zitten met haar vork halverwege naar haar mond.
— Zie jij dat ook? vroeg ze, terwijl ze op iets op haar bord wees.
Op het oppervlak van de salade lagen kleine zwarte stipjes, die leken op chiazaad. Even dachten we nog: “Het is vast gewoon een kruidenmengsel of een trendy toevoeging.”
Maar haar gezicht werd steeds gespannener.
— Dat zijn geen zaadjes… Kijk, ze bewegen!
We bogen ons dichterbij – en het bloed stolde in onze aderen. Die “zaadjes” bewogen echt. Kleine, bijna doorzichtige bolletjes met donkere puntjes erin… Het waren eitjes. Eitjes van een of ander insect. Gewoon, in ons eten.
Eerst kwam de schok, toen het gegil. Obers snelden toe, probeerden iets uit te leggen, maar wij belden al een ambulance. We hadden geen idee wat voor beest die eitjes had gelegd – of we er misschien van hadden gegeten.
Mijn vriendin raakte in paniek – van angst of misselijkheid.
In het ziekenhuis onderzochten ze ons, namen monsters af, gaven medicijnen “voor de zekerheid” en vroegen ons om op symptomen te letten. En het restaurant… Ja, we hebben een klacht ingediend.
Ze probeerden zich eruit te praten met “technische fout” of “bedorven ingrediënten van de leverancier”, maar dat maakte niets meer uit. Na zo’n diner win je dat vertrouwen niet meer terug.
Sindsdien, telkens als ik chiazaad zie – denk ik aan die avond.
