In het leven van onze dochter, die nu haar derde jaar op de universiteit is, kwam er een man in beeld. Mijn man en ik waren heel blij en wilden hem persoonlijk ontmoeten. Maar om de een of andere reden was onze dochter niet snel om ons haar vriend voor te stellen. We begonnen ons zorgen te maken. Wat als er iets mis is met die jongen?
Uiteindelijk besloot ze ons met hem kennis te laten maken. Ik had me goed voorbereid, maakte feestelijke gerechten. Toen de bel ging, opende ik met een glimlach de deur… maar ik merkte meteen dat mijn man bleek werd, alsof hij een spook had gezien.
Zoals we later ontdekten, was de vriend van onze dochter… Mijn man ruziede met onze dochter en zei dat hij haar keuze nooit zou accepteren en niet naar de bruiloft zou gaan. En ik… weet niet wat ik moet doen.
Ik vertel ons verhaal in de link in de reacties, en jullie kunnen helpen met advies 👇👇👇
Liza had al lang over haar vriend gesproken, maar om de een of andere reden had ze altijd uitgesteld ons hem voor te stellen.
Mijn man en ik maakten grapjes dat we hem alleen op hun bruiloft zouden ontmoeten. Maar ze antwoordde altijd dat Artur een serieus, heel druk persoon was.
We begonnen ons zorgen te maken. Wat als er iets mis is met die jongen? We hebben maar één dochter, ons enige kind. We droomden altijd van een groot gezin, maar het lot gaf ons alleen Liza.
We gaven al onze liefde en zorg aan haar. We waren trots op haar prestaties – ze deed het heel goed op school, kwam zelfstandig op de universiteit, bouwde een carrière op.
Daarom waren we verrast toen ze, in haar derde jaar, begon te praten over een jongen genaamd Alex en zei dat ze een serieuze relatie met hem had.
— Mijn dochter, als het echt zo serieus is, moet je ons aan hem voorstellen!
— Natuurlijk, maar alles op zijn tijd — antwoordde Liza vaag.
Er ging een jaar voorbij. We wachtten nog steeds om Alex te ontmoeten, maar zoals we te horen kregen was hij altijd te druk.
We hadden vier keer afgesproken om samen te dineren, ik had lekkere gerechten bereid, maar telkens op het laatste moment stelde hij de afspraak uit vanwege werk. Uiteindelijk kwamen ze op het vijfde moment.
Ik had me voorbereid: ik maakte Lizas favoriete gerechten, bakte een taart en dekte de tafel mooi. Toen de bel ging, opende ik de deur met een glimlach… maar ik merkte meteen dat mijn man, Viktor, bleek werd, alsof hij een spook had gezien.
Ik volgde zijn blik, maar begreep eerst niet wat er gebeurde — Alex was ongeveer dezelfde leeftijd als Viktor.
We gingen aan tafel zitten. Alex begon over zichzelf te praten: hij was directeur van een groot bedrijf, een serieuze en invloedrijke man. Het leek een goede keuze. Maar de hele avond was Viktor stil, probeerde zijn emoties in bedwang te houden.
Toen de gasten zich klaar maakten om te vertrekken, bood Viktor plotseling aan om Alex naar de deur te begeleiden. Liza werd nerveus.
Ik voelde dat er iets mis was en besloot ze discreet te volgen.
— Dit is mijn dochter! Hoe kon je dit doen? We zijn samen opgegroeid! — hoorde ik Viktors verstikte stem.
— Viktor, ik wist niet dat het jouw Liza was… Toen ik het ontdekte, was het al te laat. Ik hou van haar — antwoordde Alex.
— Je bent bijna 50! Je zult mijn schoonzoon niet worden!
Na deze woorden gingen ze allemaal weg. Viktor vertelde me dat Alex zijn jeugdvriend was, ze speelden samen in de buurt, ze waren onafscheidelijk.
— Hoe kan ik accepteren dat mijn dochter met hem samenleeft?
Sindsdien is Viktor radeloos. Hij ruziede met Liza, zei dat hij haar keuze nooit zou accepteren en niet naar de bruiloft zou gaan. En ik… weet niet wat ik moet doen. Wat als we in onze oude dag helemaal alleen blijven?
