Na dit voorval help ik nooit meer onbekenden bij een geldautomaat, vooral niet degenen die zeggen dat ze niet weten hoe ze geld moeten opnemen 😢 Ik zal je vertellen wat er gebeurde en wees voorzichtig, misschien ben je in gevaar ⬇️⬇️
Op een gegeven moment was ik bijna het slachtoffer van een slimme oplichting. Het was een duidelijk bewijs van hoe vindingrijk oplichters kunnen zijn en hoe gemakkelijk het is om in een val te lopen, zelfs in de meest gewone situaties.
Ik moest geld opnemen, dus ik ging naar de dichtstbijzijnde geldautomaat die op de hoek van het gebouw stond. Er stond een vrouw bij de machine – goed gekleed, haar netjes gestyled.
Ze had verschillende zware boodschappentassen in haar handen en leek bezorgd. Ze draaide haar pinpas en probeerde het verschillende keren in de automaat te stoppen.
Ik was net van plan om dichterbij te komen toen ze zich plotseling omdraaide en me met een smekende blik aankeek:
— Meneer, kunt u me helpen? Ik kan mijn kaart niet in de automaat krijgen, ik moet geld opnemen.
Eerlijk gezegd, als het een jonge, aantrekkelijke vrouw was geweest, had ik haar misschien geholpen. Maar in dit geval wilde ik er niet bij betrokken raken. Iets voelde verdacht, dus besloot ik geen risico te nemen.
— Sorry, maar ik ben ook niet zo goed met geldautomaten, — zei ik en deed alsof ik iets op mijn telefoon aan het controleren was.
De vrouw bleef proberen haar kaart in de automaat te stoppen, en na een diepe zucht liep ze weg. Ik was net van plan de automaat te gebruiken toen ik merkte dat haar kaart nog steeds in de machine zat. Ik kon het niet laten om niets te zeggen.
— Mevrouw, u bent uw kaart vergeten! Haal hem snel op, anders “eet” de automaat hem op en het kan lang duren om hem terug te krijgen, — zei ik tegen haar.
Ze draaide zich om, keek teleurgesteld naar me en zei plotseling:
— Oh, echt? Bedankt! Kunt u hem voor mij halen? Mijn handen zijn vol met de tassen.
Toen kwam ik op een idee. De situatie begon verdacht te lijken. Ik had al gehoord van soortgelijke oplichterijen, dus besloot ik voorzichtig te zijn.
— Haal zelf uw kaart op. Als u dat niet wilt, gaat u naar de bank om het op te lossen, — zei ik en zette een stap terug.
De vrouw keek ontevreden naar me, maar pakte uiteindelijk haar kaart. En toen gebeurde het interessantste.
Plotseling verschenen twee grote mannen op de hoek. Ze kwamen naar me toe en begonnen me agressief te beschuldigen:
— Waarom heeft u geld opgenomen van de rekening van deze vrouw? We zagen dat u haar kaart nam! We bellen de politie en u gaat naar de gevangenis. Uw vingerafdrukken staan op de kaart, dat is bewijs!
Ze keken op een manier die aangaf dat ze verwachtten dat ik in paniek zou raken. Blijkbaar werkte dit scenario eerder met andere slachtoffers. Ze oefenden druk uit, dreigden me, in de hoop dat ik zou voorstellen om “het ter plekke op te lossen”.
Maar het probleem was dat ik de kaart helemaal niet had aangeraakt. Dus glimlachte ik rustig en zei:
— Prima, bel de politie. Hier zijn camera’s die bevestigen dat ik de kaart niet heb aangeraakt.
Dit was duidelijk niet volgens hun plan. De mannen staarden elkaar even aan, en na een paar seconden draaiden ze zich snel om en liepen weg.
Na dit voorval kwam ik tot de belangrijke conclusie dat ik nooit meer, onder welke omstandigheden dan ook, onbekenden zal helpen bij geldautomaten, vooral niet degenen die zeggen dat ze niet weten hoe ze geld moeten opnemen.
Als iemand echt niet kan, laat hen dan contact opnemen met de bank of om hulp vragen bij een officiële medewerker.
