Ik geef eerlijk toe: ik was nooit blij met de bezoeken van mijn schoonmoeder, ook al behandelde ik haar met respect. Ze kwam elke maand een paar dagen bij ons logeren.
Eerst kwam ze meestal doordeweeks, maar de laatste tijd koos ze het weekend uit – waarschijnlijk om die dagen ook mee te pakken.
Toen mijn man me dat vertelde, was ik verontwaardigd:
— Dus nu gaat ze ook nog ons weekend verstoren?
— Hoe kom je daarbij? — mopperde hij.
— Ze maakte ons zelfs op doordeweekse dagen wakker! In het weekend wordt het nog erger!
Maar hij lachte mijn zorgen weg. Ten onrechte.
Op vrijdag arriveerde mijn schoonmoeder. Op zaterdag werd ik om kwart voor zeven wakker van lawaai in de keuken.
Toen klopte ze op de deur.
— Slapen jullie nog? — zei ze terwijl ze zonder te wachten binnenkwam. — Het is bijna zeven uur. Tijd om op te staan…
— Sorry, mogen wij niet uitslapen in het weekend? — zei ik geïrriteerd. — Verlaat alsjeblieft onze kamer.
— Je bent een moeder en een vrouw. Je zou als eerste op moeten staan en het ontbijt maken, — verweet ze me.
— Dus ík mag niet slapen omdat ik moeder en vrouw ben, maar mijn man en kind wel? — reageerde ik boos.
Ze snoof en mompelde iets terwijl ze de kamer verliet.
De volgende ochtend gebeurde hetzelfde. Lawaai in de keuken, bezoek aan de slaapkamer.
De hele volgende week dacht ik: hoe kan ik haar leren ons niet meer wakker te maken in het weekend?
Op maandag kreeg ik een idee en ik wachtte ongeduldig op haar volgende bezoek. Hier is hoe ik mijn brutale schoonmoeder een lesje leerde. Vervolg in de eerste reactie 👇👇
Zoals gewoonlijk kwam ze vrijdagavond aan. Ik was beleefder dan ooit. En toen ze om tien voor negen naar bed ging – zette ik de tv op vol volume.
Schoonmoeder stormde geschokt de kamer in:
— Wat ben je aan het doen?! Weet je hoe laat het is?!
— Het is niet verboden om lawaai te maken voor tien uur, — antwoordde ik onverschillig.
— Ik probeer te slapen!
— Stoor me dan alsjeblieft niet.
Ze ging voor het scherm staan en zei streng:
— Heb een beetje fatsoen! Ik moet kunnen uitslapen!
— Ga dan later naar bed – dan word je ook niet om zes uur wakker, — zei ik. — Je doet precies hetzelfde met ons, elke zaterdag!
— Neem je wraak op mij?! — riep ze verontwaardigd.
— Je mag het zo noemen, — antwoordde ik kalm.
Tot tien uur liet ik het volume op maximaal. De volgende ochtend verwachtte ik dat ze ons weer zou wekken. Maar – stilte.
Mijn man en ik sliepen tot elf uur. Hoera, ik had gewonnen.
Wat vind jij, had ik gelijk om zo te handelen? Laat je mening achter in de reacties 👇👇
