Voor de 60ste verjaardag van mijn moeder wilden we haar echt een onvergetelijk cadeau geven 🥰 Ze droomde al lange tijd van een gezellige en praktische keuken, maar stelde de verbouwing steeds uit, omdat ze vond dat er belangrijker dingen waren 💖 Daarom besloten we alles zelf in handen te nemen en de keuken zelf te verbouwen 😍 Het budget was bescheiden — het was alleen genoeg voor materialen en apparatuur, dus we hebben het meeste werk zelf gedaan 😯 Het resultaat tonen we in de link in de reacties 👇👇
We begonnen met het meest voor de hand liggende — we verwijderden de vervaagde behang die nog herinnerde aan onze kindertijd en vervingen het door frisse, lichte muren. De vloer bedekten we met nieuwe tegels — praktisch en makkelijk in onderhoud.
Het kunststof raam dat enkele jaren geleden werd geïnstalleerd, lieten we staan, maar de oude smalle vensterbank werd verwijderd. In plaats daarvan kwam er een brede werkblad.
We kozen voor witte meubels, ondanks de wijdverspreide mythe dat ze onpraktisch zijn. In werkelijkheid zijn lichte meubels makkelijk schoon te maken en ze zorgen ervoor dat de ruimte visueel groter wordt, waardoor de keuken lichter en ruimer lijkt.
Het werkgebied is comfortabel en goed verlicht: we plaatsten ingebouwde verlichting onder de bovenkasten.
De gootsteen plaatsten we in de hoek, wat een slimme keuze bleek te zijn: hij is dichtbij het werkgebied, maar ver van het fornuis — nu spat het water niet op de pannen en potten.
De koelkast bleef hetzelfde — we hebben hem nog niet kunnen vervangen, maar we hebben bedacht hoe we hem in het interieur kunnen passen: we hebben de vele magneten van de deur gehaald die mijn moeder niet wilde wegdoen.
Niet alles was perfect: de magnetron moesten we op de koelkast zetten, wat het niet zo handig maakt om hem te gebruiken. Maar ze gaf eerlijk toe dat ze het apparaat heel zelden gebruikt, dus het werd geen probleem.
Aan de muur naast de koelkast hing we een kleine tv. Nu kan mijn moeder haar favoriete programma’s kijken terwijl ze kookt of eet, zonder afgeleid te worden van het proces.
Toen de verbouwing klaar was, wachtten we vol spanning op de reactie van mijn moeder. Ze kwam de keuken binnen, keek rond… en begon te huilen. Maar het waren tranen van vreugde.
En toen begrepen we: het cadeau was geslaagd.
