In de dierentuin viel een gorilla plotseling een man in een rolstoel aan, greep de handvatten van zijn stoel vast en weigerde los te laten: de dierverzorgers probeerden de man te redden, maar toen gebeurde er iets totaal onverwachts 😲😱
De man bracht vaak tijd door in de dierentuin. Vroeger, lang vóór het ongeluk, toen hij nog kon lopen, werkte hij hier als verzorger en hield van de dieren — en de dieren hielden ook van hem.
Zelfs na zijn pensioen kwam hij bijna elke zaterdag terug: hij stond lange tijd bij de verblijven, keek hoe de dieren aten, speelden, ruzieden — en voelde zich weer deel van deze plek.
Die dag leek alles zoals gewoonlijk, tot er iets gebeurde wat niemand had kunnen voorzien. De man in de rolstoel stond bij het verblijf van de apen en gorilla’s en keek naar hen. Plots kwam een vrouwtje dichter bij de muur waar de oude man stond, keek naar hem en greep onverwacht de handvatten van zijn stoel vast. De gorilla trok de rolstoel naar zich toe.
Medewerkers en bezoekers renden in paniek toe, probeerden de stoel terug te trekken, riepen om hulp, schreeuwden — maar ze hadden niet genoeg kracht. De gorilla was te sterk.
In een oogwenk trok ze de man naar zich toe, tilde hem samen met de stoel op en zette hem voorzichtig in haar verblijf.
Iemand schreeuwde:
— Snel, een verdovingsgeweer! Er zit een mens in het gorillaverblijf!
De menigte verzamelde zich, iedereen hield zijn adem in en wachtte af wat er zou gebeuren. De man bewoog niet, hij wist hoe gevaarlijk gorilla’s konden zijn en dacht dat deze dag in een tragedie zou eindigen. Hij zat daar stil, verbijsterd, niet gelovend wat er gebeurde. Maar plotseling deed de gorilla iets wat niemand had verwacht 😨😱 Vervolg in de eerste reactie 👇👇
In plaats van aan te vallen, deed de gorilla iets volkomen onverwachts — ze liep voorzichtig naar de oude man toe, sloeg haar armen om hem heen, hield hem zachtjes vast en begon hem heen en weer te wiegen, alsof hij een kind was.
De verzorgers verstijfden. De mensen bij het hek hielden op met schreeuwen. In de stilte die volgde zei iemand zachtjes:
— Ze herinnert zich hem.
De gorilla hield de man voorzichtig vast, alsof hij haar eigen jong was. Daarna zette ze hem even kalm weer in de rolstoel en duwde hem dichter naar het hek. De medewerkers renden snel toe, haalden de man eruit en brachten hem in veiligheid.
Hij zei niets, maar zijn gezicht sprak boekdelen — hij had haar herkend. Het was dezelfde gorillavrouw die hij vele jaren geleden zelf had grootgebracht en gered.
