Ik vond iets vreemds op de binnenplaats — kleine, witte, ronde bolletjes: ik schrok toen ik begreep wat het was 😲
Op de binnenplaats zag ik een stukje grond dat er vreemd uitzag — alsof iemand er minuscule witte bolletjes had gestrooid. Ik liep dichterbij, hurkte neer en verstijfde: ze waren glad, rond, bijna als parels. Eerst dacht ik dat het stukjes plastic of kraaltjes waren, maar het zag er te natuurlijk uit.
Ik trok handschoenen aan en begon voorzichtig de aarde opzij te schuiven. De bolletjes waren zacht en een beetje elastisch, bijna als gelei. Het voelde onheilspellend aan — ik dacht meteen dat het eieren konden zijn. Maar van wat? Vogels? Insecten?
Ik nam mijn vondst mee naar huis, legde die onder het licht en keek beter. In sommige bolletjes waren kleine donkere puntjes te zien. Toen zocht ik het op op internet en begreep wat het was… 😲😲 Vervolg in de eerste reactie 👇👇
Het was slakkenkaviaar.
In het begin kreeg ik er kippenvel van. Ik herinnerde me hoe snel slakken zich voortplanten en hoe ze in één nacht een hele moestuin kunnen verwoesten.
Bovendien kunnen sommige soorten — vooral tropische — parasieten dragen die gevaarlijk zijn voor mensen. Daarom is het belangrijk zulke eieren nooit met blote handen aan te raken en ze niet in de grond te laten liggen.
Ik verzamelde de legsel voorzichtig en goot er kokend water overheen — om een plaag te voorkomen. Daarna maakte ik de plek schoon en controleerde de rest van de tuin.
Nu weet ik: zelfs zulke onschuldige „pareltjes” in de aarde kunnen een hele generatie verbergen die de oogst kan vernietigen. En ze herinneren ons eraan dat de natuur altijd dichtbij is — zelfs wanneer we denken dat er onder onze voeten alleen maar aarde ligt.
