Ik kocht kipfilet om het avondeten te maken 🤔 Voor het koken besloot ik het te wassen, maar plotseling merkte ik iets vreemds op 😱 De kipfilet viel uit elkaar in dunne vezels 😲 Wat is dit? Vreselijk, is dit wat we eten?
Ik leg uit wat dit is in de link in de reacties, maar wees voorzichtig 👇👇
Stel je een gewone avond voor: je kookt het avondeten voor je familie, zoals je dat al honderden keren hebt gedaan. Je wast de kipfilet… maar plotseling merk je iets vreemds op.
In plaats van de gebruikelijke stevige textuur valt het vlees letterlijk uit elkaar in dunne vezels – alsof het geen kip is, maar gekookte spaghetti.
Verward en een beetje bezorgd plaatst de huisvrouw een foto van deze “kip” op sociale media. En toen begon het: honderden reacties, verrast en bezorgd. Mensen raden: wat is dit voor product?
Eigenlijk heeft dit vreemde fenomeen een wetenschappelijke verklaring – en zelfs een naam. Het wordt “spaghettificatie” van kipfilet genoemd, en het is geen grap.
Wetenschappers leggen uit: het heeft alles te maken met het moderne systeem van industriële pluimveehouderij.
Het grootste deel van de kip die we eten, is gekweekt uit dezelfde genetisch geselecteerde lijnen – om de maximale hoeveelheid vlees in de kortst mogelijke tijd te produceren.
In Frankrijk, net als in veel andere landen, is de consumptie van kip de afgelopen 40 jaar bijna verdubbeld.
En aangezien de filet wordt beschouwd als het meest gewilde en handige product, proberen producenten kippen te “groeien” met zoveel mogelijk borstspieren.
Het resultaat: selectieve fokkerij, intensieve voeding, groei in 47 dagen tot 3 kg… Maar dit staat in contrast met de natuurlijke anatomie van de vogel.
De spieren ontwikkelen zich niet goed en de structuur van de vezels wordt verstoord. Dit leidt tot het “spaghetti-effect” – de vezels vallen uit elkaar omdat ze hun eigen gewicht en dichtheid niet kunnen dragen.
Vanuit een veiligheidsstandpunt wordt deze kip niet als gevaarlijk beschouwd. Maar vanuit het oogpunt van voedingswaarde is er wel degelijk een verschil.
Vlees uit intensieve productie bevat meer water, minder eiwit en vaak minder nuttige voedingsstoffen. Bovendien lijdt de kwaliteit, smaak en natuurlijk het welzijn van de dieren.
Dit alles laat je nadenken: wat eten we eigenlijk? De prijs in de supermarkt lijkt laag, maar tegen welke prijs wordt dit bereikt?
