Ik dacht dat mijn man een minnares had, dus ik installeerde een verborgen camera — maar de werkelijkheid was nog veel erger: ik wou dat hij me gewoon had bedrogen 😱😱
Al een tijdje voelde ik dat er iets mis was met mijn man. Hij was gespannen, bleef vaak laat op zijn werk, fluisterde aan de telefoon en hing meteen op als ik in de buurt kwam. Zijn blik was afwezig, hij vermeed intimiteit, alsof hij bang voor me was.
Ik probeerde niet aan het ergste te denken, maar jaloezie vrat me van binnen op. Alle tekenen waren er: late thuiskomsten, vreemde berichten die hij meteen verwijderde, de geur van vrouwenparfum op zijn kleding. Ik was ervan overtuigd — hij had een affaire.
Wanhopig besloot ik tot een drastische stap: ik installeerde een verborgen camera op zijn werkplek. Ik dacht: als ik een andere vrouw zie, zal het pijn doen, maar dan weet ik tenminste de waarheid.
Toen ik de beelden bekeek, stond mijn hart stil. Was het maar een minnares geweest… Vervolg in de eerste reactie 👇👇
Zenuwachtig startte ik de opname. Op het scherm verscheen een vrouw in een felroze pak — jong, aantrekkelijk, met glinsterende oorbellen en opvallende make-up. Meteen dacht ik: dat moet haar zijn.
Mijn man benaderde haar veel te hartelijk — ze omhelsden elkaar als oude vertrouwelingen en begonnen vrolijk te praten. Hij glimlachte naar haar zoals hij al maanden niet meer naar mij had gedaan. Mijn hart brak.
Ik stond op het punt om de video stop te zetten, maar iets in mij zei dat ik moest blijven kijken.
Na een paar minuten begonnen ze te fluisteren. De vrouw haalde een map uit haar tas en liet mijn man foto’s zien — ik kon mijn ogen niet geloven. Het waren foto’s van mensen, met data en vreemde aantekeningen erbij.
Mijn man bestudeerde ze aandachtig, stelde vragen en daarna begonnen ze details te bespreken.
— Deze praat te veel, zei de vrouw in het roze. — We moeten hem voor het eind van de maand uitschakelen.
Mijn man knikte en noteerde iets in een schriftje.
Ik voelde het bloed in mijn aderen bevriezen. Ze bespraken moorden — hoe ze sporen konden wissen, hoeveel het zou kosten, en wie ervoor betaald moest worden. Hun vriendelijke glimlachjes en onschuldige grapjes veranderden plots in iets verschrikkelijks.
In het begin was ik jaloers op een minnares. Nu wens ik dat het dat maar was. Want de waarheid is dat mijn man medeplichtig is geworden van die vrouw in het roze — en samen planden ze echte moorden.
