Een zwangere vrouw voelde zich plotseling slecht op straat, maar niemand schoot haar te hulp. In het ziekenhuis bleek er iets vreselijks aan de hand te zijn. 😱😱
Op een drukke straat bleef een zwangere vrouw plotseling staan. Ze wankelde, legde haar hand op haar buik en zakte langzaam op haar knieën. De voorbijgangers weken uit, maar niemand kwam dichterbij.
— Daar begint het drama, mompelde iemand in de rij bij het café.
— Misschien is ze gewoon duizelig, zei een ander.
— Of weer zo’n oplichtster, snoof een vrouw in een jas terwijl ze haar telefoon pakte om het te filmen.
Niemand bewoog. Alleen ik stapte naar voren. Niet omdat ik wist wat ik moest doen — ik kon gewoon niet wegkijken. Haar gezicht was zo bleek als papier, haar lippen trilden.
— Gaat het? vroeg ik terwijl ik naast haar neerknielde.
Ze kon niet praten. Weeën? Flauwte? Pijn? Ik wist het niet. Achter mij klonk:
— Nu gaat hij haar zeker beroven en daarna wordt hij als held gezien.
— Hé, jij! Raak haar niet aan, idioot! Misschien heeft ze iets besmettelijks!
Ik luisterde niet. Ik tilde haar op, bracht haar naar mijn auto en reed naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Daar bleek iets vreselijks en angstaanjagends. 😱😱 Vervolg in de eerste reactie 👇👇
In de wachtkamer draaide alles.
De artsen snelden toe. Minuten leken uren. Toen kwam er een arts naar me toe:
— U kwam precies op tijd. De vrouw had een baarmoederruptuur. We moeten onmiddellijk opereren. Zonder u hadden zij en de baby het niet overleefd.
Ik stond verstijfd. Ik voelde mijn armen en benen niet meer.
Twee dagen later ging ik met bloemen naar haar kamer, gewoon om blij voor haar te zijn. Maar toen ik binnenkwam, begon de vrouw te huilen.
— U… u heeft geen idee… fluisterde ze. — Dit is mijn vijfde kind. De eerste vier zijn overleden in mijn buik. Dit is de enige die het heeft overleefd. Ik had al afscheid genomen van haar. Maar u… u bent een engel.
Ik ging naast haar zitten. De baby sliep in de wieg. Een meisje. Roze, warm, levend.
— Hoe heeft u haar genoemd? vroeg ik.
De vrouw glimlachte door haar tranen heen:
— Hoop. Naar u vernoemd.
