Deze jonge vrouw woog ooit bijna 320 kilo 😱. Door haar extreme overgewicht kon ze niet staan of zich verplaatsen 😲. Maar toen haar leven in gevaar kwam, besefte ze dat ze dringend moest afvallen 😢. Eerst verloor ze 90 kilo, daarna nog eens 110 😲. Maar door het snelle gewichtsverlies hield ze veel losse, hangende huid over 😢.
Hoe ze eruitziet na het verliezen van 200 kilo werd getoond in de eerste reactie 👇👇
Toen Amy Slaton voor het eerst op televisie verscheen in een populaire realityshow, woog ze ongeveer 320 kilo.
Met dat gewicht leven betekende niet alleen fysieke beperkingen, maar ook constante pijn, gezondheidsrisico’s en psychisch lijden.
Niemand had kunnen denken dat ze enkele jaren later een symbool van wilskracht, moed en inspiratie voor miljoenen zou worden.
Amy’s reis begon met een harde medische voorwaarde: om in aanmerking te komen voor een maagverkleining moest ze eerst zelf bijna 90 kilo afvallen.
Voor velen leek dat onmogelijk – maar niet voor Amy. Ze accepteerde de uitdaging en verloor vóór de operatie 60 kilo, waarmee ze bewees dat ze bereid was om voor haar leven te vechten.
De kijkers volgden haar inspanningen op de voet via het programma – ze zagen haar pijn, haar kleine overwinningen en hoe ze stap voor stap dichter bij haar doel kwam.
Na de operatie begon ze snel af te vallen. In totaal verloor Amy 200 kilo – een ongelooflijk resultaat dat zelfs artsen verbaasde.
Maar het drastische gewichtsverlies bracht een nieuw probleem met zich mee: overtollige, slappe huid die ongemak, pijn en schaamte veroorzaakte.
Het verwijderen van deze huid is erg duur. In Amy’s geval kan het oplopen tot 90.000 dollar – een bedrag dat zelfs voor haar, ondanks haar bekendheid, moeilijk te bereiken is.
Bovendien brengt de operatie risico’s met zich mee: infecties, complicaties en een lange herstelperiode. Het is geen gemakkelijke beslissing.
Naast de medische ingrepen veranderde Amy haar hele levensstijl.
Ze paste haar dieet aan – met nadruk op eiwitten zoals kip, vis, eieren en veel groenten.
Aanvankelijk begon ze met korte wandelingen, later voegde ze eenvoudige oefeningen toe aan haar dagelijkse routine.
Psychologische ondersteuning speelde ook een belangrijke rol. Amy leerde emotioneel eten herkennen en vermijden, en leerde omgaan met stress zonder naar eten te grijpen als troost.
